ต้องบอกเลยว่าเดินทางไปนครนายก ขับรถแค่ 2 ชม.ก็ถึงแล้ว แต่ไหนๆ มีเวลามา ก็แวะนั่นแวะนี่ ตามที่ต่างๆ เพื่อเก็บภาพระหว่างทาง เป้าหมายคือ น้ำตกสาริกา
ว่าจะแวะชิมกาแฟชายทุ่ง สักนิด แม้จะไม่ได้อยู่นครนายก แต่เป็นทางผ่าน เห็นเขาว่ามีคิวให้วันละ 300 แก้ว ไปถึง 10 โมงครึ่ง พนักงานบอกต้องรอคิวตอนบ่าย เพราะคิวเต็ม งั้นขอแค่เก็บภาพบรรยากาศแล้วกัน
ที่แวะที่ต่อไปจึงเป็น ร้านกาแฟกับต้นไม้ คลอง 15 เคยไปหลายปี นานมาก เปลี่ยนไปเยอะ คงเป็นเพราะกระดาษโพสต์อิทที่ติดไว้เต็มไปหมด มันกลายเป็นซิกเนเจอร์ของที่นี่ไปแล้ว แต่ก่อนไม่มีนะ
ขับไปเรื่อยเปื่อย มองเห็นป้าย ตลาดน้ำริมคลอง-บ้านวังต้น เลี้ยวเลย อ้าว! เราไปวันศุกร์ เขายังไม่เปิด คงเปิดเสาร์-อาทิตย์แน่ๆ เลย เปิดหน้าต่างเก็บภาพแปลกตา เขาเอาตระกร้าพลาสติกมาตกแต่ง เพิ่มสีสันให้กับเส้นทาง
ขับไปต่อ พอถึงจุดนี้ต้องจอด เพราะนกกระยางเยอะมาก สีขาวมาจิกกินหอยกินแมลง ยามที่รถไถเคลื่อนไป เหมือนนกนางนวลที่บางปูเลย อารมณ์เดียวกัน
เป้าหมายต่อไปจึงเป็น สะพานทุ่งนามุ้ย อย่างว่ามาวันธรรมดา ร้านค้าก็เปิดนะ แต่ดูไม่คึกคัก นักท่องเที่ยวก็ไม่มี นาก็เกี่ยวแล้ว ไม่มีต้นข้าวสีเขียวๆ ให้เห็นเลย ได้ภาพมาแต่แบบนี้
มาถึง น้ำตกสาริกา จนได้ กินข้าวก่อนเข้าไป ที่จอดรถเสีย 40 บาท (ที่เอกชน เขาบอกมีโฉนดก่อนเป็นเขตอุทยาน ก็ว่ากันไป) ค่าเข้าคนละ 40 บาท น้ำเยอะดี แต่ไม่แรงมาก คนน้อย เลยเหมือนเป็นที่ส่วนตัวเลย
มาทำงานที่ สวนสาริกาโอโซน และพักที่นี่ด้วย ยามเช้านี่บรรยากาศ ใช่เลย หมอกจางๆ ยามเช้า อากาศสบายๆ ไม่หนาว แค่เย็นๆ ว้าวเลย
ขากลับแวะร้านเปิดใหม่ เพิ่งเปิดเมื่อวันที่ 9-11-18 สะอาด เป็นระเบียบ มีวิวทุ่งนาและภูเขา เหมาะกับคนที่ไม่ชอบลุย แต่ได้บรรยากาศลูกทุ่ง ต้องมาที่ กลางนาคาเฟ่ เขามีป้ายบอกตลอดทาง ลองแวะมาได้ครับ
ว่าจะแวะชิมกาแฟชายทุ่ง สักนิด แม้จะไม่ได้อยู่นครนายก แต่เป็นทางผ่าน เห็นเขาว่ามีคิวให้วันละ 300 แก้ว ไปถึง 10 โมงครึ่ง พนักงานบอกต้องรอคิวตอนบ่าย เพราะคิวเต็ม งั้นขอแค่เก็บภาพบรรยากาศแล้วกัน
ที่แวะที่ต่อไปจึงเป็น ร้านกาแฟกับต้นไม้ คลอง 15 เคยไปหลายปี นานมาก เปลี่ยนไปเยอะ คงเป็นเพราะกระดาษโพสต์อิทที่ติดไว้เต็มไปหมด มันกลายเป็นซิกเนเจอร์ของที่นี่ไปแล้ว แต่ก่อนไม่มีนะ
ขับไปเรื่อยเปื่อย มองเห็นป้าย ตลาดน้ำริมคลอง-บ้านวังต้น เลี้ยวเลย อ้าว! เราไปวันศุกร์ เขายังไม่เปิด คงเปิดเสาร์-อาทิตย์แน่ๆ เลย เปิดหน้าต่างเก็บภาพแปลกตา เขาเอาตระกร้าพลาสติกมาตกแต่ง เพิ่มสีสันให้กับเส้นทาง
ขับไปต่อ พอถึงจุดนี้ต้องจอด เพราะนกกระยางเยอะมาก สีขาวมาจิกกินหอยกินแมลง ยามที่รถไถเคลื่อนไป เหมือนนกนางนวลที่บางปูเลย อารมณ์เดียวกัน
เป้าหมายต่อไปจึงเป็น สะพานทุ่งนามุ้ย อย่างว่ามาวันธรรมดา ร้านค้าก็เปิดนะ แต่ดูไม่คึกคัก นักท่องเที่ยวก็ไม่มี นาก็เกี่ยวแล้ว ไม่มีต้นข้าวสีเขียวๆ ให้เห็นเลย ได้ภาพมาแต่แบบนี้
มาถึง น้ำตกสาริกา จนได้ กินข้าวก่อนเข้าไป ที่จอดรถเสีย 40 บาท (ที่เอกชน เขาบอกมีโฉนดก่อนเป็นเขตอุทยาน ก็ว่ากันไป) ค่าเข้าคนละ 40 บาท น้ำเยอะดี แต่ไม่แรงมาก คนน้อย เลยเหมือนเป็นที่ส่วนตัวเลย
มาทำงานที่ สวนสาริกาโอโซน และพักที่นี่ด้วย ยามเช้านี่บรรยากาศ ใช่เลย หมอกจางๆ ยามเช้า อากาศสบายๆ ไม่หนาว แค่เย็นๆ ว้าวเลย
ขากลับแวะร้านเปิดใหม่ เพิ่งเปิดเมื่อวันที่ 9-11-18 สะอาด เป็นระเบียบ มีวิวทุ่งนาและภูเขา เหมาะกับคนที่ไม่ชอบลุย แต่ได้บรรยากาศลูกทุ่ง ต้องมาที่ กลางนาคาเฟ่ เขามีป้ายบอกตลอดทาง ลองแวะมาได้ครับ
อาทิตย์ตกกับช่างภาพ เห็นเป็นต้องยิงเก็บเอาไว้ ไม่รู้ทำไม อาจเป็นกฎที่สร้างขึ้นเพื่อความสุขส่วนตัวก็เป็นได้